تهش دوباره برمیگردیم وبلاگ و مینویسیم. خصوصا وقتی غریب میفته. وقتی غریب میشیم.
مریضی های بی محل واقعا دست وپا گیر میشن، دقیقا مثل الان من که باید شبیه اسب تیز پا برم جلو اما شدم لاک پشت خواب آلود بی صدا.
بگذریم.
این روزا با سختیهاش هم میگذره و بالاخره یک چیزی میشه دیگه ...
لطفا برام دعا کنید. خیلیییی زیاد.
