از بین کلی آدم که بهم میگن چرا ازدواج نمیکنی من در جواب یکیشون گفتم چون تک بعدیم؛
سعی کن مولتی تسک باشی!
نمیتونم
مومن نمیتونم تو کارش نیست.
نمیدونم والا...
اما الان شک دارم به اینکه تک بعدی باشم!!؟! و باید بگم این غیر ممکن که من تک بعدی باشم!! انگار فقط چون نمیدونستم تو جوابش چی بایدبگم اینو گفتم !!
بله حقیقت همینه من یک انسان کاملاً چند بعدی هستم. اما چه وقتایی فقط تک بعدی میشم ؟ وقتی که مسئولیتی دارم، که بیشتر ذهنم رو درگیر خودش کرده. مسئولیتی که ارتباط مستقیم با عمر من داره! عذابم میده... این میشه که تک بعدی میشم!اون دغدغه اجازه نمیده به گزینه دیگه ای فکر کنم.... حالا فکر کن از این درگیرای ذهنی یک دونه نباشه چندین تا باشه !! هنوزم من یک تک بعدیم ؟! اصلا
من هم مثل خیلی از دختر های دیگه میتونم آشپزی کنم همزمان خونه رو مرتب کنم. با تلفن حرف بزنم کنارش سریال بببینم و مزه خورشتم رو چک کنم. هر روز نکات جدید یاد بگیرم که برای خودم خانوادم خونم نشاط آور باشه! در عین حال میتونم برم سر کار حتی کنارش درس بخونم !!
اما میدونید همه اینا زمانی اتفاق میفته که ذهنت آروم باشه و به لحاظ روحی، روحیه خوبی هم داشته باشی!
برای چند بعدی بودن به ذهن آروم نیاز داریم، ذهنی که، مواردی که توی دایره اهمیت فرد هستن همه در امنیت کامل باشن! شاید پیشنهاد بدید خب کسایی که یا چیز هایی که آرامشت رو میگیرن از دایره اهمیتت خارج کن؟! باید در جواب بگم این غیر ممکن که عزیزانت رو از دایره اهمیتت بیرون کنی.
فقط خواستم بگم من هم یک چند بعدیم! یک چند بعدی که گاهی ترجیح میده (مجبور) که تک بعدی باشه!
اگه دوست داشتی میتونی یه سرگرمی جدید برای خودت شروع کنی که مثلا هفته ای دو سه ساعت روش وقت بزاری. مثلا عکاسی یا نقاشی یا مجسمه یا یه چیز دیگه مثل پازل های گنده درست کردن و یا مثلا کوه و طبیعت. فقط مساله اینه که خودت باید شروع کنی و وقتی شروعش میکنی یه عالمه آدم پیدا میشن که شبیه خودت همین کارا رو میکنن و یکی دو بعد به زندگیت به همین راحتی و خوشمزگی اضافه میشه. یه چند ماه صبر میخواد.